Niedozwolona kąpiel stanowiąca wykroczenie z art. 55 k.w. to przede wszystkim czyn sezonowy, który najczęściej popełniany jest latem. Choć treść powyższego przepisu wydaje się prosta, jego interpretacja nie jest wcale tak oczywista, jak mogłoby się wydawać.
Niedozwolona kąpiel jako czyn zabroniony
Zgodnie z art. 55 k.w. wykroczenie popełnia osoba, która kąpie się w miejscu niedozwolonym. Przedmiotem ochrony omawianej regulacji jest porządek i spokój miejsca, w którym wprowadzony jest zakaz kąpieli. Dodatkowo przestrzeganie zakazu ma zadbać o bezpieczeństwo osób, które z takiej kąpieli chciałyby skorzystać.
Na czym polega niedozwolona kąpiel?
Przepisy nie definiują czynności „kąpania się”. Według Wielkiego Słownika Języka Polskiego „kąpać się” oznacza zanurzać się w wodzie lub innej cieczy dla przyjemności albo w celach leczniczych. Takie rozumienie omawianej czynności zgodne jest z poglądami doktryny prawniczej. Kąpanie się będzie każdym wejściem do wody i pozostawaniem w niej niezależnie od tego, co kąpiący się robi oraz na czym – jeśli w ogóle – pływa.
Z powyższego wynika, że wykroczenie z art. 55 k.w. jest czynem formalnym, do którego wystąpienia nie jest potrzebne wystąpienie jakiegokolwiek skutku.
Miejsce kąpieli
Kwestie miejsc, w których możliwa jest kąpiel, regulowane są obecnie przez Prawo wodne i wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze. Miejsce przeznaczone do kąpieli to przede wszystkim kąpielisko, czyli wyznaczony przez radę gminy wydzielony i oznakowany fragment wód powierzchniowych, wykorzystywany przez dużą liczbę osób kąpiących się, pod warunkiem że w stosunku do tego kąpieliska nie wydano stałego zakazu kąpieli. Kąpieliskiem nie jest pływalnia, basen pływacki lub uzdrowiskowy, zamknięty zbiornik wodny podlegający oczyszczaniu lub wykorzystywaniu w celach terapeutycznych, sztuczny, zamknięty zbiornik wodny, oddzielony od wód powierzchniowych i wód podziemnych.
By naruszyć art. 55 k.w. konieczne jest kąpanie się w miejscu, gdzie wprowadzono zakaz kąpieli. Nie obowiązuje tutaj jakieś domniemanie, zgodnie z którym jeśli w danym miejscu nie ma informacji o możliwości kąpania się, to jest to miejsce zakazane w rozumieniu Kodeksu wykroczeń.
Sposób wprowadzenia zakazu kąpieli
Informacja o zakazie kąpieli powinna znaleźć się:
- w ewidencji kąpielisk prowadzonej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta;
- na tablicy informacyjnej, którą oznacza się kąpielisko, wraz ze wskazaniem przyczyny zakazu.
Każdy zakaz kąpieli powinien być czytelnie oznaczony w miejscu, gdzie obowiązuje.
Dodatkowo należy także wskazać, że przepisy przewidują możliwość czasowego zakazu kąpieli tam, gdzie na co dzień jest dozwolona. Następuje to poprzez wywieszenie czerwonej flagi w odpowiednim miejscu. Według części prawników naruszenie takiego zakazu nie wypełnia znamion wykroczenia z art. 55 k.w., ale może stanowić np. złamanie przepisów porządkowych opisane w art. 54 k.w.
Kto może popełnić wykroczenie z art. 55 k.w.?
Złamanie zakazu kąpieli może nastąpić zarówno umyślnie (sprawca widzi zakaz i świadomie go lekceważy), jak i nieumyślnie (sprawca przeskakuje przez płot ogrodzonego zbiornika wodnego i choć nie widział zakazu, to mógł się w związku z tym go spodziewać).
Wykroczenie może popełnić każda osoba zdolna do ponoszenia odpowiedzialności wykroczeniowej.
Co grozi za naruszenie zakazu kąpieli?
Zgodnie z art. 55 k.w. za naruszenie zakazu kąpieli grozi grzywna do 250 zł albo nagana. Jeśli wykroczenie miało charakter chuligański, nagana nie wchodzi w grę.
Jestem adwokatem od spraw wykroczeń z Piły, Chodzieży, Trzcianki, Wałcza i okolic. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o prawie wykroczeń, zachęcam do sięgnięcia po moje publikacje – przystępne opracowania kodeksów, które ułatwiają szybką i skuteczną naukę – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia oraz Kodeks wykroczeń. Jeśli masz sprawę, w której potrzebujesz pełnomocnika, zapraszam do zakładki kontakt.